Şartlar hiç eşit olmadı, bazılarına çok daha zor oldu. Öyle ki en basitinden gökyüzüne açılması gereken pencerelere bile duvar örüldü bazılarımızın için. Bu durumun yarattığı bezginlik, yorulmuşluk ve bıkmışlık bedeninin bize anlattıklarıdır. Peki ya bakışlar? Onlar bize ne anlatır? 'Dimdik ayaktayım ve hala umudum var' der bizlere.